Erkek-kadın isimleri
Not :
Erkek isminin sonuna Arapça dişilik eki getirilerek yapılan kadın
isimleri:
|
ERKEK |
Anlamı |
KIZ |
Abdi
|
Kul olan, köle olan.
|
Abdiye. |
Âbid |
Allahü teâlâya ibadet eden, kulluk yapan, zahid, köle.
|
Âbide. |
Âdil |
Adaletli, adalet sahibi, doğru, doğruluk
gösteren, hakperest. |
Âdile. |
Akif |
Bir şeyde sebat
eden. Bir yerde devamlı oturan, devamlı ibadetle meşgul olan,
dünya dertlerinden uzaklaşıp Allah’a yönelen. |
Âkife. |
Âkil |
Akıllı, uyanık,
zeki. Reşid, olgun. |
Âkile. |
Ali : |
Üstün yüce, yüksek, şerif ve aziz, şan, şeref sahibi
meşhur. |
Aliye. |
Âlim |
Çok şey bilen. |
Âlime. |
Âmil : |
Bir işle mükellef olan, yapan. |
Âmile. |
Arif : |
İlim ve irfan ehli, âmir, kumandan. |
Arife. |
Asım |
Kendini her türlü
kötülüklerden koruyan, temiz, namuslu. |
Asıme. |
Atik |
Serbest bırakılan.
Soyu temiz, genç. |
Atike. |
Atıf |
Meyleden, bağlayan. |
Atıfa. |
Avni |
Yardım eden,
kafadar. |
Avniye. |
Ayni |
Gözde.
|
Ayniye. |
Aziz |
Muhterem, saygı
değer. |
Azize. |
Azmi |
Kemikli, güçlü,
kuvvetli. |
Azmiye. |
|
|
|
Bahri |
Deniz gibi gözü gönlü geniş. |
Bahriye. |
Basri : |
Görmesi kuvvetli. |
Basriye. |
Basit : |
Sade, düz, arızasız. engelsiz. |
Basite. |
Bedri : |
Dolunay gibi güzel ve nurlu. |
Bedriye. |
Behic : |
Şen, güler yüzlü, şirin. |
Behice. |
Besim : |
Şen, güleç. |
Besime. |
|
|
|
Câhid : |
Gayret eden, dini yaymak için cihad eden. |
Câhide. |
Câvid : |
Sonsuz, ölümsüz. |
Câvide. |
Celil : |
Büyük, aziz, mertebesi yüksek. |
Celile. |
Cemil : |
Güzel, cemal sahibi. |
Cemile. |
Cevher : |
Yaradılıştan kıymetli. |
Cevhere. |
Cevri : |
İnciten, sitem eden. |
Cevriye. |
|
|
|
Edib : |
Edepli, terbiyeli. |
Edibe. |
Emin : |
Doğru, dürüst, güvenilir. Çok iyi bilen. |
Emine. |
Enis : |
Cana yakın, sevimli dost, arkadaş. |
Enise. |
Erib : |
Akıllı, zeki, olgun. |
Eribe. |
|
|
|
Fâdıl : |
Faziletli, faik, üstün, parlak. |
Fadıle. |
Fâhir : |
Şerefli, değerli, kıymetli, mükemmel. |
Fahire.
|
Fahri : |
Faziletli, şan ve şeref sahibi. |
Fahriye. |
Fâik : |
Herkesten güzide, en seçkin ve en üstün. |
Faika. |
Faiz : |
Kurtulan, ebedi saadete kavuşan. |
Faize. |
Fakih : |
Din bilgilerini çok iyi bilen. |
Fakihe. |
Farig : |
Vazgeçmiş, çekilmiş, rahat, asude, boş. |
Fariga. |
Faris : |
Ferasetli anlayışlı, uyanık, usta. |
Farise.
|
Fazlı : |
Faziletli, erdemli, üstünlük sahibi. |
Fazilet.
|
Fazıl : |
Faziletli. Hünerli, olgun, ihsan sahibi. |
Fâzıla. |
Fehim : |
Zekalı, anlayışlı, çabuk kavrayan. |
Fehime. |
Fehmi : |
Zeki, akıllı, anlayış sahibi. |
Fehmiye. |
Fenni : |
Fen ve tekniğe sahip. |
Fenniye. |
Ferdi : |
Tek ve eşsiz, tek şey. |
Ferdiye. |
Ferid : |
Tek, eşsiz, eşi ve benzeri olmayan. |
Feride. |
Fethi : |
Fetih yapan, zafer kazanan. |
Fethiye. |
Fevzi : |
Galip, üstün, selamette. |
Fevziye. |
Feyzi : |
Feyizli, değerli, ilim ve irfan sahibi. |
Feyziye |
Fikri : |
Düşünce sahibi. |
Fikriye. |
Firuz : |
Mesut, ferah, uğurlu, muzaffer |
Firuze. |
|
|
|
Galip : |
Üstün gelen, yenen. |
Galibe. |
|
|
|
Habib : |
Sevgili, dost, sevilen. |
Habibe. |
Hâdi : |
Hidayet eden, doğruyu gösteren. |
Hâdiye. |
Hâfiz : |
Koruyan, esirgeyen. |
Hâfize |
Hafs : |
Biriktirme, toplama. |
Hafsa |
Hâkim : |
Hüküm veren, emreden. |
Hâkime |
Hakim : |
Hikmet sahibi. |
Hakime |
Halim : |
Yumuşak huylu, ince tavırlı. |
Halime |
Halis : |
Hilesiz, katkısız, saf, temiz. |
Halise. |
Hamdi : |
Allah’a hamd eden. |
Hamdiye |
Hamid : |
Hamd edici, övülmeye değer. |
Hamide. |
Hasib : |
Değerli, itibarlı, soylu. |
Hasibe. |
Hayri : |
Hayırla ilgili. Hayır yapan. |
Hayriye |
Hazin : |
Hazine bekçisi, haznedar. |
Hazine. |
Hükmi : |
Hüküm sahibi. |
Hükmiye |
Hulki : |
İyi huy ve ahlak sahibi. |
Hulkiye |
Hüsnü : |
Cemal ve kemal sahibi güzel. |
Hüsniye |
Hıfzı : |
Saklayan, koruyan. |
Hıfzıyye |
Kadri : |
İtibarlı, şerefli, kıymetli. |
Kadriye |
|
|
|
Kaim : |
Duran, ayakta duran, mevcut. |
Kaime. |
Kâmil : |
Noksansız, tam. |
Kâmile. |
Kebir : |
Pek büyük. |
Kebire. |
Kerim : |
Keremi bol, ihsan sahibi. |
Kerime. |
Kâşif : |
Keşfeden, bulan. |
Kâşife. |
Kibar : |
Terbiyeli, görgülü, nazik. |
Kibariye. |
Kudsi : |
Kutsal, mukaddes. |
Kudsiyye. |
|
|
|
Lami : |
Parlayan, parlak. |
Lamia. |
Latif : |
Hoş, nazik, mülayim, şirin. |
Latife. |
Lebip : |
Akıllı, zeki, anlayışlı. |
Lebibe |
Lemi : |
Parlak, parıldayan. |
Lemiye |
Leziz : |
Lezzetli, tatlı. |
Lezize |
Lütfi : |
Hoşluk ve güzellik sahibi. |
Lütfiye |
|
|
|
Macid : |
Şan ve şerefi büyük, yüce. |
Macide |
Mahir : |
Usta, elinden iş gelen, uzel. |
Mahire. |
Maruf : |
Herkesçe bilinen, meşhur. |
Marufe. |
Mâsum : |
Suçsuz, günahsız. |
Masume. |
Mâşuk : |
Sevilen, aşk ile sevilen, sevgili. |
Maşuka.
|
Mahbub : |
Sevilen, sevgili. |
Mahbube. |
Maksud : |
Arzu edilen. |
Maksude. |
Maksur : |
Kısaltılmış, bir şeye ayrılmış. |
Maksure. |
Mâlik : |
Sahip. |
Malike. |
Mansur : |
Galip gelen. |
Mansure. |
Mazlum : |
Zulüm görmüş. |
Mazlume. |
Mebruk : |
Tebrik edilmeye lâyık. |
Mebruka. |
Mebrur : |
Hayırlı, makbul, beğenilmiş. |
Mebrure. |
Medih : |
Övülmeye değer. |
Mediha. |
Mecid : |
Şan ve şeref sahibi, azametli. |
Mecide. |
Meftun : |
Gönül vermiş, tutkun, vurgun. |
Meftune. |
Mehcur : |
Bir köşede bırakılmış. |
Mehcure. |
Mehdi : |
Doğru yolda olan. |
Mehdiye. |
Mekki : |
Mekkeli. |
Mekiyye. |
Melih : |
Güzel, şirin, sevimli. |
Meliha |
Melik : |
Padişah, mal sahibi. |
Melike |
Memduh : |
Övülmüş, beğenilmiş. |
Memduha |
Memnun : |
Sevinmiş, hoşnut. |
Memnune |
Mergub : |
Herkesçe beğenilen rahmet gören. |
Mergube |
Mesrur : |
Memnun, sevinmiş. |
Mesrure |
Mestur : |
Örtülü, kapalı, gizli. |
Mesture |
Meşkur : |
Teşekküre değer, şükre layık. |
Meşkure |
Mevlüt : |
Yeni doğmuş çocuk. |
Mevlüde |
Meymun : |
Uğurlu, bereketli, kutlu. |
Meymune |
Mezid : |
Artmış, arttırılmış, büyümüş. |
Meziyet |
Mihri : |
Güneş gibi parlak ve ışıklı. |
Mihriye |
Muallim : |
Tâzim eden, hoca. |
Muallime. |
Mucib : |
İstenileni veren, boş çevirmeyen. |
Mucibe |
Muhib : |
Seven, dost, sevgili. |
Muhibbe |
Muhlis : |
Halis, gerçek dost, ihlâslı. |
Muhlise |
Muhsin : |
İyilik ve ihsan eden, cömert. |
Muhsine |
Muin : |
Yardım eden, yardımcı, muavin. |
Muine |
Muiz : |
İkram eden, şeref veren, ağırlayan. |
Muize |
Mukbil : |
Mutlu, bahtiyar, mübarek. |
Mukbile |
Munis : |
Ünsiyetli, alışılan, cana yakın, sevimli. |
Munise
|
Muslih : |
Islah edilmiş, ıslah olunmuş. |
Muslihe |
Muti : |
İtaat eden, boyun eğen. |
Mutia |
Muvahhid |
Allah’ın birliğine inanan. |
Muvahhide |
Mübin : |
Açık, belli. |
Mübine |
Mücâhid : |
Cihâd eden, nefsini terbiye eden, |
Mücâhide |
Müdrik : |
İdrak eden, anlayışlı, akıllı. |
Müdrike |
Müfid : |
Sohbetinden istifade edilen, yararlı. |
Müfide |
Mükrim : |
İkram eden, misafir ağırlayan. |
Mükrime |
Mümin : |
Hak dine inanmış, müslüman. |
Mümine |
Mümtaz : |
İmtiyazlı, seçkin. |
Mümtaze |
Münci : |
Kurtaran, halaskâr. |
Münciye |
Münib : |
Hakka dönen, pişman olan. |
Münibe |
Münif : |
Yüksek, büyük, meşhur. |
Münife |
Münir : |
Işık veren, parlak, nurlu. |
Münire |
Mürşid : |
İrşad eden, doğru yolu gösteren. |
Mürşide |
Müslim : |
Teslim olmuş, müslüman. |
Müslime |
Müşfik : |
Şefkatli, merhametli, acıyan. |
Müşfika |
|
|
|
Naci : |
Kurtulan, selamete kavuşan. |
Naciye |
Nadi : |
Nida eden, haykıran, bağıran. |
Nadiye |
Nadir : |
Az bulunur. |
Nadire |
Nafi : |
Faydalı şeyler yapan. |
Nafia |
Nafiz : |
İçe işleyen, tesir eden, sözü geçen. |
Nafize
|
Nahid : |
Zühre yıldızı. |
Nahide |
Naib : |
Vekil, birinin yerine geçen. |
Naibe |
Nail : |
Muradına eren. |
Naile |
Naim : |
Bollukta yaşayan. |
Naime |
Naki : |
Temiz, pak, çok takvalı. |
Nakiyye |
Nami : |
Namlı, meşhur, tanınmış. |
Namiye |
Namık : |
Katip, yazar. |
Namıka |
Nasib : |
Hisse, kısmet. |
Nasibe |
Nâsih : |
Nasihat eden. |
Nâsiha |
Nasır : |
Yardımcı, imdada yetişen. |
Nasıra |
Nasuh : |
Çok nasihat eden. |
Nasuhi |
Naşid : |
Şiir okuyan, şiir yazan. |
Naşide |
Naşir : |
Neşreden, dağıtan, saçan. |
Naşire |
Natık : |
Söyleyen, düşünen. |
Natıka |
Nazim : |
Tanzim eden, nizama koyan. |
Nazime |
Nazmi |
Tertipli, düzenli. |
Nazmiye |
Nebih : |
Namlı, şerefli. |
Nebihe |
Nebil : |
Akıllı, anlayışlı, bilgili. |
Nebile |
Necib : |
Soyu temiz, asaletli. |
Necibe |
Necmi : |
Yıldız gibi parlak. |
Necmiye |
Nedim : |
Dost, aşık, büyükleri fıkra ve hikâyeleri ile
eğlendiren, sohbet arkadaşı. |
Nedime |
Nefis : |
Çok hoş, pek hoş, çok hoşa giden. |
Nefise |
Nesib : |
Soyu sopu temiz. |
Nesibe |
Nezih : |
Temiz. |
Nezihe |
Nezir : |
Doğru yola sokmak için korkutan. |
Nezire |
Nuri : |
Nurlu, ışıklı, parlak. |
Nuriye |
|
|
|
Rabi : |
Dördüncü. |
Rabia |
Rebib : |
Üvey evlat. |
Rebibe |
Radi : |
Rıza gösteren, boyun eğen. |
Radiye |
Rafi : |
Kaldıran, yükselten, sahip. |
Rafia |
Ragıb : |
İstekli, isteyip rağbet eden. |
Ragıbe |
Rahil : |
Göçen, göç eden, ölen. |
Rahile |
Rahmi : |
Rahmete mensup, koruyan. |
Rahmiye |
Raif : |
Merhametli, acıyan, esirgeyen. |
Raife |
Rakım : |
Yazan, çizen. |
Rakıme |
Rasih : |
Temeli sağlam. |
Rasiha |
Rasim : |
Resim yapan. |
Rasime |
Rasin : |
Sağlam, dayanıklı. |
Rasine |
Raşit : |
Doğru yolda yürüyen. |
Raşide |
Ratib : |
Tertib eden, sıraya koyan. |
Ratibe |
Razi : |
Rıza gösteren, boyun eğen. |
Raziye |
Rebi : |
Bahar. |
Rebia |
Refik : |
Arkadaş, yoldaş. |
Refika |
Remzi : |
İşaretli, işaret veren. |
Remziye |
Resmi : |
Devlet adına olan. |
Resmiye |
Reşit : |
Doğru yolda giden, akıllı. |
Reşide |
Rıfkı : |
Yumuşak, halim selim. |
Rıfkıye |
Ruhi : |
Ruh sahibi. |
Ruhiye |
Ruhsar : |
Yanak, yüz, çehre. |
Ruhsare |
Rüşdi : |
Doğru yolda giden, olgun. |
Rüşdiye |
|
|
|
Sadi : |
Saade ve uğur sahibi. |
Sadiye |
Sabih : |
Güzel, latif, şirin. |
Sabiha |
Sabir : |
Sabreden, dayanan, acelesiz bekleyen. |
Sabire |
Sabit : |
Doğruluğu isbat edilmiş. |
Sabite |
Sabri : |
Sabırlı, acelesiz, dayanıklı. |
Sabriye |
Sacid : |
Secde eden. |
Sacide |
Sadık : |
Doğru, gerçek, sadakatli. |
Sadıka |
Safi : |
Temiz, katkısız. |
Safiye |
Sahib : |
Arkadaş. |
Sahibe |
Said : |
Mutlu, uğurlu. |
Saide |
Sadri : |
Gönül ehli. |
Sadriye |
Saim : |
Oruç tutan. |
Saime |
Sâlih : |
Dindar, evliya. |
Saliha |
Salim : |
Sağlam, emin ve korkusuz. |
Salime |
Sami : |
Yüksek. |
Samiye |
Samih : |
Cömert. |
Samiha |
Samim : |
İç, öz, asıl, merkez. |
Samime |
Sarim : |
Keskin, kesici. |
Sarime |
Sakıp : |
Delen, etkili, parlak, ışıklı. |
Sakıbe |
Satı : |
Meydana çıkan, yükselen. |
Satıa |
Selim : |
Sağlam, kusursuz. |
Selime |
Semih : |
Cömert. |
Semiha |
Sıddık : |
Doğru sözlü |
Sıddıka |
Sırrı : |
Sır tutan, gizliliğe dikkat eden. |
Sırrıye |
Subhi : |
Sabahçı, erken kalkan. |
Subhiye |
Sudi : |
Faydalı. |
Sudiye |
Sulhi : |
Barış taraftarı, barışsever. |
Sulhiye |
|
|
|
Süheyl : |
Bir parlak yıldız. |
Süheyla |
Şadi : |
Memnun, sevinçli, gönlü ferah. |
Şadiye |
Şaik : |
Hevesli, istekli, arzulu, şevkli. |
Şaika |
Şakir : |
Şükreden. |
Şakire |
Şebib : |
Genç, taze. |
Şebibe |
Şefik : |
Şefkatli, merhametli. |
Şefika |
Şehim : |
Akıllı yiğit. |
Şehime |
Şerif : |
Büyük, soylu. Peygamber efendimizin torunu Hz.Hasan’ın
soyundan. |
Şerife |
Şükrü : |
Şükreden, iyiliğe teşekkür eden. |
Şükriye. |
|
|
|
Tahir : |
Temiz, pak, temiz. |
Tahire |
Talib : |
İsteyen, talebe. |
Talibe |
Tayyib : |
İyi, temiz, helal, güzel kokulu. |
Tayyibe |
Temim : |
Nazar boncuğu. |
Temime |
|
|
|
Ubeyd : |
Kulcağız, kölecik. |
Ubeyde |
Ulvi : |
Yüksek, yüce. |
Ulviye |
|
|
|
Ünsi : |
Arkadaş, alışmış. |
Ünsiye |
|
|
|
Vâcid : |
Vücuda getiren. |
Vacide |
Vafi : |
Yeter, tam, elverir. |
Vafiye |
Vahid : |
Tek, bir, eşsiz, eşi ve benzeri olmayan. |
Vahide |
Vasfi : |
Vasıflı, kaliteli mi? özellikli. |
Vasfiye |
Vasıf : |
Vasfeden,, bildiren, öven. |
Vasıfe |
Vecih : |
Bir kavmin ulusu, büyüğü, hürmetli. |
Vecihe |
Vefi : |
Vefalı, tam, mükemmel insan. |
Vefia |
Vefik : |
Uygun, kafa dengi, aynı fikirde arkadaş. |
Vefika
|
Vehbi : |
Hediye, Allah vergisi. |
Vehbiye |
Vehib : |
Hibe eden, bağışlayan. |
Vehibe |
Velid : |
Yeni doğmuş, çocuk. |
Velide |
Vesim : |
Güzel, hoşa giden. |
Vesime |
|
|
|
Yümni : |
Uğurlu, bereketli, sağcı. |
Yümniye |
|
|
|
Zahid : |
Helalın fazlasından da sakınan. |
Zahide |
Zahir : |
Açık, bir şeyin dış yüzü ve dışı, belli. |
Zahire |
Zaim : |
Baş, lider. |
Zaime |
Zakir : |
Anan Allahü teâlâyı daima zikreden. |
Zakire |
Zarif : |
Şık, nazik, ince. |
Zarife |
Zati : |
Özlük, özel, zatına mahsus. |
Zatiye |
Zeki : |
Zekalı, çabuk kavrayan. |
Zekiye |
Zihni : |
Zihinli, düşünceli, kavrayışlı. |
Zihniye |
Zühdi : |
Zühd ve takva sahibi. |
Zühdiye |
Zülfi : |
Zülüflü. |
Zülfiye |
|
|